Filmy filmowiec

Bohater filmu jest kaskaderem i jak każdy w tym zawodzie, zdarza się, że zostanie wysadzony w powietrze, że zostanie postrzelony i wyrzucony przez okno oraz zrzucony z wysokości, a wszystko to dla naszej rozrywki. Teraz, po prawie kończącym karierę wypadku, nasz bohater musi odnaleźć zaginioną gwiazdę filmową, rozwiązać spisek i spróbować odzyskać miłość swojego życia, wciąż wykonując swoją codzienną pracę. Co może się wydarzyć?

Matka szukająca zaginionego syna po przerażającej katastrofie zdaje sobie sprawę, że umarła i trafiła do miejsca zasiedlonego przez dusze, które nie mogą zaznać spokoju.

Jest sierpień roku 1980. W stoczni Gdańskiej rozpoczyna się strajk. Jednym z jego organizatorów jest Maciek Tomczyk syn Mateusza Birkuta. Władze radiokomitetu wysyłają na Wybrzeże redaktora Winkla, aby zebrał materiały na temat Tomczyka. Mają one posłużyć do spreparowania reportażu oczerniającego przywódców strajku. Winkel wnika w środowisko opozycji. Poznaje prawdę o życiu Tomczyka, spotyka ludzi, nie boją się głośno mówić o zbrodniach władzy ludowej. Zaczyna rozumieć, że w Polsce rzeczywiście można coś zmienić. Ale czy starczy mu odwagi, by przejść na stronę barykady?

W 1972 roku - przed erą internetu i eksplozji pornografii - do kin weszło Głębokie gardło. Jako pierwszy film pornograficzny dopuszczony do szerokiej dystrybucji zapoczątkował prawdziwą rewolucję. Gwiazdą filmu została nikomu wówczas nieznana Linda Lovelace. Linda Susan Boreman, młoda dziewczyna z konserwatywnej rodziny wyszła za mąż za producenta filmów porno Chucka Traynora. Za jego namową wystąpiła w filmie "Głębokie gardło" przyjmując pseudonim Lovelace. Wkrótce Linda odgrywająca rolę sympatycznej dziewczyny z sąsiedztwa o wyjątkowym talencie stała się prawdziwą królową filmów dla dorosłych i symbolem niczym nieskrępowanej wolności seksualnej. Sześć lat później zaprezentowała światu zupełnie inną historię, stając się czołową działaczką ruchu antypornograficznego.

Grupa filmowców chce zrobić film o zabójcy wypuszczonym na wolność, pod pretekstem nakręcenia filmu o miejscowych hokeistach. Jednak wraz z przyjazdem nieznajomych w miasteczku zaczyna się seria brutalnych zabójstw. Wkrótce zaczynają ginąć także członkowie ekipy.

Julio Arenas (Jose Coronado), słynny aktor, znika podczas kręcenia filmu. Jego ciała nigdy nie odnaleziono, a policja zakończyła dochodzenie. Dwadzieścia dwa lata później program telewizyjny poświęca jeden wieczór tej tajemniczej sprawie i prosi o zeznanie najlepszego przyjaciela Julio, reżysera filmu, Miguela Garaya (Manolo Solo). Jadąc do Madrytu, Miguel zagłębi się w swoją przeszłość...

Nastoletni Greg zostaje przymuszony do zaprzyjaźnienia się z chorą na raka koleżanką z klasy.

Seul, 1970: reżyser Kim (Song Kang-ho) chce przerobić zakończenie swojego filmu „Pajęczyna”. Jednak władze cenzury oraz skargi aktorów i producentów nadal wtrącają się, a na planie panuje wielki bałagan. Kim musi zatem przezwyciężyć ten chaos, aby ukończyć to, co uważa za swoje największe arcydzieło…

Zdesperowany hollywoodzki producent filmowy wyrusza, aby przekształcić popularną sztukę w film. Kiedy członkowie produkcji zostają zamordowani, zmęczony życiem inspektor Stoppard i początkująca posterunkowa Stalker znajdują się w samym środku tajemniczej zagadki.

Ekscentryczny milioner postanawia stworzyć film, dzięki któremu zapisze się w historii. Aby tego dokonać, sięga po najlepszych z najlepszych. Na fotelu reżysera zasiada więc równie słynna co kontrowersyjna Lola Cuevas (Penélope Cruz), która do głównych ról w filmie angażuje prawdziwe legendy w swoim fachu. Jej wybór pada na hollywoodzkiego amanta Félixa Rivero (Antonio Banderas) oraz ikonę teatru Ivána Torresa (Oscar Martínez). Problem w tym, że obaj panowie, choć w swoich kategoriach osiągnęli i zdobyli już wszystko, cierpią na przerost ego i delikatnie mówiąc, nieszczególnie za sobą przepadają. Żeby sprostać zaskakującym pomysłom Loli, aktorzy z najwyższej półki będą musieli znaleźć jednak wspólny język i zmierzyć się z dziedzictwem własnych karier. Pytanie tylko, kto z nich pozostanie na placu boju, kiedy po raz pierwszy wybrzmi słynne: „Kamera i… akcja!”?