Filmy miłość, eksplozja

Carl Fredricksen spędził całe życie badając glob, w pełni ciesząc się każdą chwilą. Ale w wieku 78 lat zaczyna czuć nudę, aż za sprawą upartego ośmioletniego odkrywcy imieniem Russell dostaje szansę, by rozpocząć życie na nowo. "Odlot" zabiera widza na ekscytującą podróż, gdzie para bohaterów przeżywa niezwykłe przygody.

Tom (Liam Neeson), złodziej bankowy, postanawia zerwać z tym fachem i wbrew jego zasadom zawiera umowę z FBI, której nigdy nie udało się go dopaść. Wkrótce zdaje sobie sprawę, że dwaj federalni mają na myśli inny plan: podzielić się jego łupem i postawić go pod zarzutem morderstwa. Uwięziony, ścigany przez policję i FBI, postanawia wziąć wszystko w swoje ręce i dokonać wybuchowej zemsty.

Porwana zostaje arabska księżniczka. Obowiązkiem inspektora Dreyfusa (Lom) jest ją odnaleźć. Na szczęście nie ma w pobliżu Clouseau, by go dręczyć... Lecz kiedy do pomocy zostaje przydzielony mu ofermowaty policjant o pechowym imieniu Jacques (Benigni), doprowadza inspektora Dreyfusa do szaleństwa... i to wszystko już pierwszego dnia pracy. Wkrótce Dreyfus dochodzi do wniosku, że jeśli Clouseau miałby syna, to mógłby nim być z całą pewnością młody Jacques.

Hadewijch to dla Bruno Dumonta swego rodzaju powrót do korzeni. Nie jest to jednak proste powtórzenie pytań zawartych w debiutanckim "Życiu Jezusa", ale ponowna podróż w to samo miejsce z innym bohaterem i odnowionym zestawem wątpliwości. Pytanie o etyczne (laickie) konsekwencje nauk i historii Jezusa zastąpione zostało spekulacją na temat następstw aplikowania nieweryfikowalnych wierzeń we współczesnym świecie. Wstępując do konwentu, Celine przybiera imię Hadewijch (po żyjącej w XIII wieku na dzisiejszym pograniczu belgijsko-holenderskim mistyczce). Obie pochodzące z zamożnych rodzin kobiety poza imieniem łączy szczególny rodzaj bezgranicznej miłości do Boga – przepełnionej tęsknotą i potrzebą fizycznej bliskości. Celine (gotowa do wszelkich poświęceń wobec obiektu swojego uczucia) różni się od poprzednich postaci kreowanych przez Dumonta konkretnym poczuciem celu. Zawężenie pola poszukiwań przynosi jednak bohaterce ogromne cierpienie związane z samym przedmiotem wiary, który nie pozwala się dotknąć i którego obecność nie jest fizycznie weryfikowalna.

Chris (Sagamore Stévenin) i Zelda (Macha Polikarpova) spotykają się na poboczu wakacyjnej drogi i to miłość od pierwszego wejrzenia. To jest tak szalone i szybkie, że kiedy Chris jest zmuszony dołączyć do łodzi podwodnej, na której jest marynarzem, zapomina zapytać ładną Rosjankę o jej adres w jej odległej krainie. Pozostało tylko jedno rozwiązanie: rozpocząć wezwanie do świadków w słynnym programie Jean-Pierre'a Bellaca (Daniel Russo) w czasie największej oglądalności: "Twoja historia miłosna mnie interesuje"...

Wschodząca gwiazda piosenki z nocnego klubu zostaje zmuszona do zeznawania przeciwko swojemu kochankowi - gangsterowi. I tym sposobem znajduje sie w potrzasku pomiędzy policją a gangsterami. Ale to, co zaczyna się jako problem miłości i lojalności, wkrótce przeradza się w opowieść o podwójnej grze i korupcji.

Kilka arystokratycznych rodzin walczy o kontrolę nad krainą o nazwie Westeros.

Miasto 44 nie będzie filmem historycznym, ani dokumentem o przebiegu Powstania Warszawskiego. Mimo że rozgrywa się w walczącym mieście, opowiada historię ludzi, a nie oddziałów czy barykad. Miasto 44 nie będzie argumentem w powstańczej dyskusji. Film ma przekazywać emocje, a nie ważyć racje, czy odsłaniać kulisy decyzji sprzed 70 lat. Miasto 44 nie będzie pomnikiem. Nie chcemy składać hołdu. Opowiemy historie prawdziwych, młodych ludzi. Niektórzy z nich zachowali się pięknie, inni załamali się i stchórzyli. Jedni marzyli o poświęceniu, inni o kochaniu się z dziewczyną. Nie szukamy spiżowych bohaterów. Miasto 44 nie będzie filmem o polityce. Będzie filmem o miłości, młodości i walce.

Życie nie układa się Slevinovi (Josh Hartnett). Budynek, w którym jest jego mieszkanie, uznano za niezdatny do zamieszkiwania, kieszonkowiec ukradł mu dokumenty, a do tego Slevin przyłapał swoją dziewczynę na zdradzie. Przeprowadza się do mieszkania kolegi, Nicka Fishera, do Nowego Jorku, żeby na chwilę uciec z Los Angeles od męczących go tam kłopotów. Ale jego niefart dogoni go i tu, a sprawy przybiorą jeszcze gorszy obrót.

Witaj w Sin City. To miasto przyciąga ludzi bezwzględnych, zdeprawowanych i ze złamanym sercem. Niektórzy nazywają je mrocznym. Inni nazywają je domem. Skorumpowani gliniarze. Seksowne ulicznice. Zdesperowani samozwańczy obrońcy prawa. Niektórzy pragną zemsty. Inni – odkupienia. Jeszcze inni chcą po trochu i tego, i tego. Zbieranina nieprawdopodobnych i działających nieco wbrew samym sobie bohaterów, którzy mimo wszystko próbują zrobić to, co trzeba, w mieście, któremu na niczym nie zależy. Ich historie – szokujące, pełne napięcia i ciętych ripost – są tematem nowego filmu wyreżyserowanego przez Roberta Rodrigueza i Franka Millera, z gościnnym udziałem reżysera Quentina Tarantino. Rodriguez i Miller przedstawiają opowieści o Sin City z animuszem i pomysłowością. Użyli najnowszych technik cyfrowej realizacji obrazu, zachowując rytm staccato i szkicowy sposób przedstawiania. Są to jedyne w swoim rodzaju miejskie opowieści o szumowinach, mętach, bohaterach i oszustach. Sin City ożywa dzięki grze światła i cienia, urywanym dialogom, wystylizowanej grze aktorskiej i nowatorskim efektom wizualnym.